Ergen erkek kriket oyuncularında büyüme atağı durumu ile yaralanma riski arasındaki ilişki: Prospektif uzunlamasına bir kohort çalışması
Franso-Mari Olivier1
, Benita Olivier1,2, Candice Macmillan3
1Department of Physiotherapy, University of the Witwatersrand, Johannesburg, South Africa
2Wits Cricket Research Hub for Science, Medicine and Rehabilitation, Department of Physiotherapy, School of Therapeutic Sciences, Faculty of Health Sciences, University of the Witwatersrand, Johannesburg, South Africa
3Department of Physiology, University of Pretoria, Pretoria, South Africa
Anahtar Sözcükler: Ergen, büyüme, spor yaralanmaları, kriket sporu
Öz
Amaç: Ergen erkek kriket oyuncularında altı aylık bir kriket sezonu boyunca büyüme atağı durumu (BAD) ile yaralanma riski arasındaki ilişkiyi belirlemektir.
Gereç ve Yöntem: Bu prospektif uzunlamasına kohort çalışmasına 13-18 yaş arası yetmiş altı erkek kriket oyuncusu katıldı. Spor yaralanmaları, standartlaştırılmış bir anket aracılığıyla haftalık olarak kendi bildirimleriyle kaydedildi. BAD, sezonun başında, ortasında ve sonunda, öngörülen yetişkin boyunun yüzdesi (%PAH) kullanılarak (Khamis-Roche Yöntemi) hesaplandı ve katılımcılar büyüme atağı öncesi (pre-PHV), büyüme atağı sırasında (circa-PHV) ve sonrası (post-PHV) olarak kategorize edildi. Gruplar arasındaki farklar Fisher exact testi, Mann-Whitney ve t-testi ile analiz edildi. BAD ile yaralanma arasındaki ilişki, karışık etkili Poisson regresyon analizi ile değerlendirildi.
Bulgular: Sezon başında katılımcıların %61,8'i (n=47) circa-PHV, %38,2'si (n=29) post-PHV evresindeydi. Sezon sonunda çoğu katılımcı post-PHV'deydi (n=38, %55,1). Otuz yedi katılımcı (%48,7) sezon içinde toplam 60 yaralanma bildirdi ve 1000 oyuncu saati başına 13,08 yaralanma raporlandı. Sezonun ortasında ve sonunda yaralanan katılımcıların en yüksek yüzdesi sırasıyla circa-PHV (%66,7, n=6) ve post-PHV (%62,5, n=10) grubundaydı. Tek değişkenli analizde, önceki yaralanma sezon içi yaralanma için bir öngörücüydü (Güven aralığı %95, p=0.034). Daha önce yaralanma yaşamış katılımcıların yeniden yaralanma olasılığı 1,9 kat daha fazlaydı. BAD (%PAH) ile yaralanma oranı arasında istatistiksel olarak bağımsız bir ilişki bulunmadı.
Sonuç: Altı aylık bir kriket sezonu boyunca BAD ile yaralanma riski arasında bir ilişki bulunmamıştır. Sezon öncesi değerlendirmelerde, geçmiş yaralanmalar belirlenmelidir, çünkü bunlar sezon içi yaralanmaların öngörücüsü olabilir ve bu veriler genç kriketçiler için yaralanma önleme stratejilerinin bir parçası olabilir. Büyüme atağı durumu birincil risk faktörü olarak vurgulanmamalıdır; klinisyenler ve destek personeli bunun yerine yerleşik risk faktörlerine (örneğin bowling yükü, teknik, kuvvet eksiklikleri) odaklanmalıdır. BAD, risk altındaki oyuncularda bireysel olarak izlenebilir.
