Latin dansçılarında esneklik, denge ve diz eklem propriosepsiyonu: olgu-kontrol çalışması

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı, Latin dansçılarının esneklik, denge, kas gücü ve diz eklemi propriosepsiyonunu değerlendirmek ve sedanter bireylerle karşılaştırmaktı.

Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Isparta, Türkiye’den 11 Latin dansçı ve 11 sedanter birey alındı. Özellikler yüz yüze görüşmelerle toplandı. Katılımcıların fiziksel aktivite düzeyleri REGICOR fiziksel aktivite anketi ile değerlendirildi. Esneklik otur ve uzan testiyle, denge alt ekstremite Y-denge ve Stork testleriyle, diz propriosepsiyonu izokinetik dinamometre kullanılarak aktif ve pasif diz propriosepsiyon ölçümleriyle, kas gücü ise squat testiyle ölçüldü.

Bulgular: Latin dansçılarının esnekliği, sedanter bireylere göre anlamlı derecede daha yüksekti (p=0.001). Y-denge testinde Latin dansçıları hem sağ (p=0.007) hem de sol (p=0.008) taraflarda anlamlı olarak daha yüksek puan aldı. Stork testinde sol bacakta anlamlı bir fark bulunmazken, Latin dansçıları sağ bacakta anlamlı olarak daha iyi performans gösterdi (p=0.009). Squat testinde anlamlı bir fark gözlenmedi. Propriosepsiyon ölçümlerinde Latin dansçılarının diz propriosepsiyonu, sedanter bireylere göre daha iyiydi ve sol diz aktif 75° (p=0.045), sol diz pasif 75° (p=0.001) ve sağ diz aktif 45° (p=0.030) ölçümlerinde anlamlı farklılıklar bulundu.

Sonuç: Latin dansçılarının denge, esneklik ve diz propriosepsiyonu daha iyi bulundu. Latin dansı, denge ve esneklik sorunları olan bireyler için rekreasyonel bir aktivite olarak önerilebilir ve dansçılar sosyalleşmenin yanında fiziksel sağlık durumlarını da geliştirebilir.